- ictus
- 1.
ictus, a, um, Part., from ico.2.ictus, ūs ( gen. sing. icti, Quadrig. ap. Gell. 9, 13, 17), m. [ico], a blow, stroke, stab, thrust, bite, sting (freq. and class.).I.Lit.A.In gen.:B.
a bestiis ictus, morsus, impetus,
Cic. Off. 2, 6, 19:pro ictu gladiatoris,
id. Mil. 24, 65:neque ictu comminus neque conjectione telorum,
id. Caecin. 15, 43:scutis uno ictu pilorum transfixis et colligatis,
Caes. B. G. 1, 25:non caecis ictibus procul ex improviso vulnerabantur,
Liv. 34, 14, 11:ictu scorpionis exanimato altero,
Caes. B. G. 7, 25, 3:prope funeratus Arboris ictu,
Hor. C. 3, 8, 8:ictus moenium cum terribili sonitu editi,
Liv. 38, 5, 3:apri,
Ov. M. 8, 362; Hor. C. 3, 22, 7:serpentum,
Plin. 23, 1, 11, § 14:Lesbium servate pedem meique Pollicis ictum,
a striking, playing on the lyre, Hor. C. 4, 6, 36:alae,
the stroke of a wing, Plin. 10, 3, 3, § 9:pennarum,
id. 6, 12, 13, § 32:Phaethon ictu fulminis deflagravit,
a stroke of lightning, lightning, Cic. Off. 3, 25, 94:fulmineus,
Hor. C. 3, 16, 11; Ov. M. 14, 618.— Poet., of the beating rays of the sun:tum spissa ramis laurea fervidos Excludet ictus,
Hor. C. 2, 15, 10:solis,
Ov. M. 3, 183; 6, 49:Phoebei,
id. ib. 5, 389 (al. ignes):Phoebi,
Luc. 7, 214:longe Ejaculatur aquas atque ictibus aëra rumpit,
with jets of water, Ov. M. 4, 124: saxaque cum saxis et habentem semina flammae Materiem jactant, ea concipit ictibus ignem, by their blows, i. e. collision, id. ib. 15, 348.—In partic.1.In prosody or in music, a beating time, a beat:2.et pedum et digitorum ictu intervalla signant,
Quint. 9, 4, 51:modulantium pedum,
Plin. 2, 95, 96, § 209:unde etiam trimetris accrescere jussit Nomen iambeis, cum senos redderet ictus Primus ad extremum similis sibi,
Hor. A. P. 253.—A beat of the pulse:3.ictus creber aut languidus,
Plin. 11, 37, 88, § 219.—In mal. part.:II.multorum,
Juv. 6, 126.—Trop., a stroke, blow, attack, shot, etc.:B.sublata erat de foro fides, non ictu aliquo novae calamitatis, sed suspicione, etc.,
Cic. Agr. 2, 3, 8:nec illum habet ictum, quo pellat animum,
id. Fin. 2, 10, 32:sub ictu nostro positum,
i. e. in our power, Sen. Ben. 2, 29; cf.:stare sub ictu Fortunae,
Luc. 5, 729:tua innocentia sub ictu est,
i. e. in imminent danger, Sen. Cons. ad Marc. 9 fin.; cf. the opposite: Deum extra ictum sua divinitas posuit, beyond shot, i. e. out of danger, id. Ben. 1, 7:eodem ictu temporis,
i. e. moment, Gell. 14, 1, 27; cf.:singulis veluti ictibus bella transigere,
by separate attacks, Tac. H. 2, 38:quae (legiones) si amnem Araxen ponte transgrederentur, sub ictum dabantur,
would have come to close quarters, id. A. 13, 39 fin.; cf.:laetis ostentat ad Urbem Per campos superesse vim, Romamque sub ictu,
near at hand, before the eyes, Sil. 4, 42.—(Cf. icio, II. A.) Ictus foederis, the conclusion of a treaty, Luc. 5, 372; Val. Max. 2, 7, 1.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.